truciciel

truciciel: {{stl_3}}truciciel(ka) {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}truʨ̑iʨ̑ɛl{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}m(f) {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_14}}Giftmörder{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

truciciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który truje lub otruł kogoś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
truciciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto truje lub otruł kogoś» … Słownik języka polskiego
trucicielka — ż III, CMs. trucicielkalce; lm D. trucicielkalek forma ż. od truciciel … Słownik języka polskiego
trucicielski — trucicielskiscy przym. od truciciel Trucicielskie zamysły … Słownik języka polskiego
trucicielka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trucicielkalce; lm D. trucicielkalek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. truciciel. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trucicielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. truciciel: Trucicielskie zamiary. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias